Vendor:
Een vendor, ook wel leverancier genoemd, is een individu of organisatie die goederen of diensten levert aan een ander bedrijf of persoon. Binnen het Finqle-platform verwijst een vendor naar een externe partij waarmee een merchant samenwerkt om producten in te kopen of diensten af te nemen. Finqle faciliteert het beheer van vendors en ondersteunt merchants bij het stroomlijnen van hun inkoopprocessen en het beheren van leveranciersrelaties.
Debiteur:
Een debtor, ook wel debiteur genoemd, is een individu of organisatie die een openstaande schuld heeft bij een bedrijf of persoon. In de context van Finqle, verwijst een debtor naar een klant of opdrachtgever van een merchant [link naar merchant faq] die nog moet betalen voor ontvangen goederen of diensten. Finqle helpt merchants bij het beheren van hun debiteuren en het innen van openstaande facturen door middel van efficiënt debiteurenbeheer [link naar debiteurenbeheer] en incassodiensten.
Merchant:
Een merchant, ook wel bekend als een handelaar of verkoper, is een individu of organisatie die producten of diensten aanbiedt en transacties verwerkt via een betalingsgateway of -platform, zoals Finqle. Als merchant ontvang je je betalingen van klanten voor je goederen of services. Als jij dus zzp’er of ondernemer bent die onze diensten afneemt, ben jij een merchant. Als merchnant ondersteunen wij je bij het beheren van je betalingsprocessen en het veilig verwerken van transacties.
Uitzendbureau / Employment agency:
Zij vullen actief vacatures bij opdrachtgevers met werknemers die zijzelf in dienst hebben.
Arbeidsbemiddelaar / employment intermediaries OF job placement agency:
Zij matchen actief een opdrachtnemer (e.g. freelancer) aan een opdrachtgever, waarbij zij actief bemiddelen op de tussen partijen geldende voorwaarden. Er zijn hier twee vormen: 1) tussenkomst, waarbij de opdrachtnemer een overeenkomst heeft met de bemiddelaar en de bemiddelaar met de opdrachtgever, en 2) bemiddeling, waarbij de opdrachtnemer en bemiddelaar ieder individueel een overeenkomst heeft met opdrachtgever.
Freelance platform:
Zij faciliteren alleen de samenkomst van vraag en aanbod, maar het is in principe aan de opdrachtgever en opdrachtnemer zelf om de voorwaarden van de opdracht vast te stellen.
KvK:
Een officiële organisatie die informatie bijhoudt over alle bedrijven in het betreffende land.
Bedrijf:
Techtspersoon met een registratienummer (KVK / CoC nr).
Vestiging:
In sommige landen (zoals NL) kan een bedrijf meerdere vestigingen hebben, waarvan er één de hoofdvestiging is.
Project:
Wordt gebruikt om facturen te groeperen, budgetten bij te houden en in contracten.
Factuur:
Zoals een bon, maar dan voor bedrijven om goederen en te betalen bedragen, etc. op te sommen. Dit werd intern een factureringsverzoek genoemd. Bevat veel informatie, waarvan een groot deel wettelijk verplicht is (bijv. in Nederland is er een [lijst van vereisten] zoals:
1. Naam en adres van het bedrijf dat de factuur opstelt/verzendt
2. Naam en adres van de ontvanger van de factuur
3. BTW-nummer en KvK (CoC) nr voor Nederland
4. Datum van aanmaak van de factuur
5. Factuurnummer
6. Specificatie van geleverde goederen en diensten, plus leveringsdatum
7. Bedrag exclusief belasting (BTW of VAT)
8. BTW-tarief van toepassing, bijv. 21%, evenals het daadwerkelijke BTW-bedrag
Creditnota:
Zoals een factuur, maar dan omgekeerd, dus meer als een tegoedbon die we gebruiken om geld te crediteren van of terug naar een bedrijf. Bijvoorbeeld, als het bedrijf te veel heeft betaald, te veel heeft ontvangen, etc. Ook gebruikt in het geval dat een leverancier iets betaalt voor een merchant/debiteur, bijv. leverancierskosten kunnen worden gecrediteerd in een leveranciersfactuur.
Factureringsverzoek (Billing Request):
Vergelijkbaar met een factuur, maar iets anders. Factureringsverzoeken worden ingediend door merchants, in Finqle Connect of planningspartner. Vervolgens maken wij de factuur.
De oorspronkelijke conceptfactuur ingediend door merchant wordt factureringsverzoek genoemd. Nadat het is ingediend bij de debiteur, wordt het een factuur genoemd.
Collectieve of (verzamel)factuur:
Zoals een normale factuur, maar dan meerdere facturen samengevoegd in één.
Collectieve merchant:
Een zakelijke term voor een Collectieve Factuur (mss deze niet nodig te noemen in FAQ)
voor een **merchant**. We vertegenwoordigen een groep merchant-debiteurfacturen in een collectieve merchant aan de merchant (dit wordt binnenkort een transactieoverzicht genoemd).
Collectieve debiteur:
Een zakelijke term voor een collectieve factuur voor een **debiteur**. We accumuleren alle facturen voor een bepaalde debiteur/project in een collectieve factuur, die vervolgens, wanneer de debiteur geld moet betalen aan meerdere merchants, deze term de collectieve factuur daarvoor aanduidt.
Project:
Een manier om facturen voor hetzelfde project te groeperen.
Contract:
Een getekende overeenkomst tussen twee of meer partijen.
Contractsjabloon:
Een sjablooncontract dat dient als basis voor andere contracten. Hier kan contract-specifieke informatie worden geabstraheerd en later worden ingevuld, zoals de naam van een merchant. Dit stelt debiteuren in staat om één enkel basiscontract te hebben en snel (meerdere) merchants te onboarden, wetende dat de contracten solide zijn.
Factoring (directe betaling):
Dit is wat Finqle doet en is (een deel van) haar kernactiviteit. Factoring betekent dat Finqle een factuur “koopt” van bijvoorbeeld een merchant aan een debiteur en de merchant “onmiddellijk” betaalt. Hier betekent onmiddellijk binnen een dag of zelfs sneller, in tegenstelling tot de gebruikelijke betalingstermijn van 30 dagen die in de meeste facturen wordt gebruikt, vandaar dat dit ook wel een **directe betaling** wordt genoemd. Vervolgens stuurt Finqle een factuur naar de debiteur om Finqle te betalen. Finqle neemt dan een factoring fee (bijv. 3%), die de merchant betaalt voor de dienst van het onmiddellijk laten betalen van zijn factuur (dus de merchant ontvangt 3% minder van het factuurbedrag). De debiteur betaalt het oorspronkelijke factuurbedrag aan Finqle en Finqle verdient hieraan.
Indirecte betaling:
Als factoring niet wordt gekozen, beschouwen we dit als **indirecte betaling**, omdat het een tijdje duurt voordat de betaling door een merchant wordt ontvangen (afhankelijk van de debiteur).
Kredietlimiet:
Om fraude met betrekking tot factoring te voorkomen, hebben debiteuren een kredietlimiet, die vooraf wordt onderzocht. Dit kan bijvoorbeeld 10.000 euro zijn en betekent dat een debiteur openstaande facturen (onbetaald) tot 10.000 euro kan hebben, tegelijkertijd. Verdere facturen komen niet in aanmerking voor factoring, in overeenstemming met factoringverzekeringen van Finqle (om mogelijke geldverliezen te voorkomen). Als facturen worden betaald, komt er meer ruimte vrij om nieuwe facturen te factoren.
Vestiging (van een bedrijf):
Sommige bedrijven kunnen meerdere vestigingen hebben, bijv. een vestiging per land.
KYC (Know-Your-Customer):
Dit betekent dat je als financieel bedrijf (geverifieerde) informatie over je klanten moet hebben om bijvoorbeeld fraude te voorkomen (bijv. belastingfraude, witwassen, etc.) en om ervoor te zorgen dat klanten zijn wie ze zeggen dat ze zijn.
Depot:
Het bedrag van de factuur gelijk aan het bedrag van de indirecte betaling voor de factuur. Als de factuur gedeeltelijke directe betaling aan de merchant heeft of alleen indirecte betaling heeft, houdt Finqle het deel van het bedrag voor indirecte betaling vast en wacht totdat de debiteur het bedrag van de factuur heeft betaald. Nadat de debiteur het bedrag van de factuur heeft betaald, betaalt Finqle dit vastgehouden depotbedrag aan de merchant. Depot kan worden berekend met de formule:
`depot = te ontvangen bedrag voor factuur - direct betalingsbedrag`